ورزش در فرهنگ ایرانی اسلامی ماهیتی فرهنگی دارد چرا که از گذشته تا بحال ورزشکاران الگوهایی بودند که در جامعه با رفتار خود منش و خصلت های اخلاقی را ترویج می دادند. تاکید بر تلاش و کوشش، تحمل سختی ها، رعایت قوانین و هنجارها، احترام به رقیب، فداکاری به خاطر هدف و رضایت مردم نمونه های کوچکی از مولفه های فرهنگی اخلاقی ورزش می باشد. متاسفانه با گذشت زمان شاهد آن هستیم که بنا به دلایلی نقش های رقابتی و نتیجه گرایی بر اهداف ارزشی ورزش غلبه پیدا کرده است که از جمله نشانه های آن تقلب و دوپینگ، پرخاشگری ورزشکاران ، مربیان و تماشاگران، تاکید بر پیروزی به هر شکل ممکن، تجاری شدن ورزش و صرف پول های کلان و ظهور برخی رفتارهای زننده و غیر اخلاقی که از سوی بسیاری از نخبگان ورزشی کشور رواج پیدا کرده است، می باشد. از مهم ترین دلایل ظهور بد اخلاقی ها در ورزش و دور شدن از ماهیت فرهنگی و اخلاقی آن می تواند دولتی بودن ورزش و صنعت در کشور، سیاسی زدگی ورزش، تجاری شدن و تزریق پول های کلان به ورزش و نادیده گرفتن جامعه علمی و اصول و قوانین حرفه ای در ورزش باشد. با توجه به اهمیت ورزش در آموزه های دینی ما و سابقه درخشان ورزش در فرهنگ ایرانی کشور و نقش قدرتمند ورزش در ترویج فرهنگ سالم و با نشاط به خصوص در جوامع اسلامی بر آن شدیم به کمک جمعی از اساتید و دانشجویان در قالب حلقه علمی به مطالعه و آسیب شناسی جریان فرهنگی ورزش کشور بپردازیم امید است با استعانت از خدای مهربان و با همت و کوشش مضاعف بتوانیم گامی هر چند کوچک در مسیر رشد و تعالی جامعه ورزش کشور با تاکید بر مولفه های اخلاقی و فرهنگی برداریم.