داستان یک عکاس

سلام. دیروز داشتم یه  گشتی توی یک شبکه اجتماعی میزدم که یه مطلب خیلی نظرمو به خودش جلب کرد. مطلب مربوط به یک عکاس آمریکایی بود که در ماه دسامبر اومده بود ایران و عکسای جالبی هم گرفته بود. عکسایی که خیلی ساده و در عین حال عجیب بودن . برای اینکه بیشتر باهاش و کارش آشنا بشم سرچ (جستجو) کردم و سایتشو پیدا کردم.عکسایی که گرفته بود خیلی متفاوت بود ،اون فقط از مردم عکس گرفته بود یعنی هرجایی که سفر کرده بود از کسایی که براش جالب بودن خیلی ساده عکس گرفته بود . یه جورایی عکساش زنده بودن با آدم حرف میزدن . ایران هم که اومده بود از مردم کوچه و خیابون ، بازار، کافه و رستوران و ... و قشرهای مختلف عکس گرفته بود . چیزی که خیلی جالب به نظرم اومد علاوه بر دید عکاس اون نظراتی بود که مردم دنیا و مخصوصا آمریکایی ها زیر هر عکس نوشته بودن و نشان دهنده تاثیر یک کار به نظر ناچیز  مثل یک عکس ساده، بر روی نوع نگاه مردم سایر کشورها و فرهنگ ها بود. کامنت ها ( نظرات) نشون میداد که مردم آمریکا و کشور های اروپایی شناخت بسیار کمی از ایران و مردم ایران دارن. این شناخت انقدر کمه که زیر یک عکسی که از یک زن و شوهر در یک روز برفی گرفته بود نوشته بودن : مگه تو ایران برف هم میاد!! ما فکر میکردیم ایران یه سرزمین بی آب و علفه. یا اینکه در مورد یک عکسی که از مادر و دختری در یک مرکز خرید در تهران گرفته شده بود نوشته بودن مگه توی ایران مرکز خرید هم وجود داره !! .خلاصه اینکه کلی عکس به همراه کلی نظرای جالب رو دیدم که از عکاس به خاطر اینکه دیدگاه اونارو نسبت به ایران و مردم ایران عوض کرده بود تشکر کرده بودن . اما یک نکته قابل تامل در عکسها این بود که به نظر میومد برای عکاس نوع پوشش خانم های ایرانی عجیبه .چرا اینو میگم ؟ به خاطر اینکه اغلب عکسایی که گرفته بود از خانم هایی به قول ما بد حجاب و به عبارت دیگه فشن بود . و وقتی یکم دقت کنی میبینی که آره چقدر نوع پوشش ها ، نوع رفتارها ، نوع زندگیمون و بالطبع فرهنگمون داره عوض میشه و حواسمون هم نیست.زیر همین عکسا نظراتی بود که اینو ثابت میکرد . مثلا یکی نوشته بود: اگه نمیگفتی اینجا تهرانه من اصلا متوجه نمیشدم و فکر میکردم یه جایی توی همین نیویورکه . یا یک نفر دیگه نوشته بود : ایران سرزمین مدل ها و فشن . اینها نشون میده چقدر جامعه ما دچار فقر فکری و فرهنگی شده و چقدر تاثیر پذیر از رسانه ها( اعم از فیلم و کتاب و شبکه های مختلف تصویری و ...) . ما فکر میکنیم اگه فرهنگ ما مثل جامعه فرهنگی غرب بشه پیشرفت میکنیم اما از همین عکس ها و نظرات متوجه میشیم که مردم و جامعه غربی هم دارن از این فرهنگ زده میشن و به دنبال چیزی والای فرهنگ مادی گرایی اند. زیر یکی از همین عکسا که از خانمی پوشیده بود یه آقای آمریکایی  نوشته بود : دیدن این تصاویر مثل تنفس هوای تازه میمونه . یکی دیگه زیر عکسی که از دخترهایی با چهره ای آرایش کرده و به قول خودمون فشن بودن ، و در جواب نظراتی که از شبیه بودن این خانم ها به دخترای غربی تعجب کرده بودن نوشته بود : چرا ما اینقدر ذوق زده شدیم از دیدن این خانم ها ؟ چون مثل ما غربی ها راحت لباس پوشیدن؟ انسانهای خوب همه جا میتونن باشن حتی اگه تیپ و لباسشون شبیه ما نباشه .

بله دوستای خوبم میبینید که چقدر میتونه رفتار ما ، اخلاق ما و در کل فرهنگ ما بر دیگران تاثیرگزار باشه . میبینید که چقدر جامعه  ما دچار کمبود فکر و اندیشه و فعالیت در حوزه فرهنگ شده . میبینید که یک عکس ساده از مردم یک کشور چقدر میتونه برای مردم دیگر کشورها جالب توجه باشه و دیدگاهشون رو علی رغم تبلیغات گسترده منفی رسانه ها عوض کنه . ورزش هم به گونه ای رسانه است و ورزشکاران ما بازیگران و مجریان این رسانه اند که هنگام سفر به کشور های دیگر برای شرکت در رویداد های ورزشی میتوانند در صورتی که دارای اخلاق و فرهنگ غنی باشند مردم سایر کشور ها  را به فرهنگ اسلامی – ایرانی آشنا کنند و دوستی های ما را افزایش دهند و این در صورتی اتفاق خواهد افتاد که فرهنگ سازی درستی در این زمینه انجام شده باشد.

در آخر هم ازت میخوام که نظرتو برام بنویسی.

احسان فاتحی